Σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς όταν καβγαδίζουμε;

Οποιος ξέρει ν’ αγαπά, ξέρει και να καβγαδίζει;

Η αγάπη – αυτή η πολυσυζητημένη και αναγκαία στη ζωή μας – συχνά παρουσιάζεται μέσα από τις λαμπερές στιγμές: τις περιποιημένες σέλφι, τις τρυφερές δηλώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις κοινές γιορτές και τις χαρούμενες αναμνήσεις.

Σκέψου την καθημερινότητά σου όμως. Η αγάπη δεν αποτυπώνεται μόνο στα στιγμιότυπα αυτά. Υπάρχει, ζει και εξελίσσεται σε στιγμές πολύ πιο δύσκολες, πολύ πιο γήινες – ακόμα και μέσα σε έναν καβγά, αν όχι… ειδικά σε έναν καβγά.

Η διαφωνία ή η ένταση μέσα σε μία σχέση, είτε αυτή είναι συντροφική, ερωτική, οικογενειακή είτε φιλική, δεν είναι απαραίτητα σύμβολα μιας αδύναμης σχέσης. Αντιθέτως, μπορεί να αποτελούν μία από τις πιο αυθεντικές εκφράσεις της αγάπης.

Είναι η στιγμή που δύο άνθρωποι επιλέγουν να αντιμετωπίσουν τις διαφορές τους, να εκφράσουν τα συναισθήματά τους – συχνά με ένταση – και να προσπαθήσουν να βρουν έναν κοινό τόπο.

Ο τρόπος με τον οποίο καβγαδίζουμε και διαφωνούμε αποτελεί ισχυρό δείκτη της ποιότητας της αγάπης μας. Όταν επιλέγουμε να μιλήσουμε με σεβασμό, ακόμα και μέσα σε στιγμές θυμού, όταν ακούμε τον άλλο χωρίς να διακόπτουμε, όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε παρά να επικρατήσουμε, τότε η αγάπη γίνεται πράξη σε μια δύσκολη συνθήκη.

Η διαφωνία μπορεί να είναι δημιουργική, να μας βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα τον άλλον και εμάς, να καλλιεργήσει την αμοιβαία εμπιστοσύνη, τη συμπερίληψη του άλλου.

Μέσα από το πρόγραμμα γυναικείας ενδυνάμωσης «Κάτι για Μένα» θα δούμε την αγάπη πέρα από την επιφάνεια: Είναι η καθημερινή προσπάθεια, οι δύσκολες συζητήσεις, η αντοχή στον αντίλογο. Στον καβγά, αν συμπεριληφθεί η φροντίδαμε όμορφους όρους, η σχέση γίνεται βαθύτερη.

Αυτή η προσέγγιση δεν αφορά σε καμία περίπτωση στην τοξικότητα ή την έλλειψη σεβασμού. Δεν αφορά ούτε την καρτερικότητα και την επιμονή σε μια σχέση που στο εδώ και τώρα δεν βγαίνει.

Επισημαίνει την κατανόηση των συναισθημάτων μας πρώτα και των συναισθημάτων του άλλου. Είναι μια πρόταση για να οριοθετούμαστε, να μιλάμε με ειλικρίνεια, να ακούμε πραγματικά και να επιδιώκουμε την επίλυση, όχι την επικράτηση.

Η αγάπη δεν είναι τέλεια – και αυτή είναι η ομορφιά της.

Ζει στις στιγμές που κάποιος κάνει ένα βήμα πίσω για να κατανοήσει, όχι για να δείξει ανωτερότητα.

Ζει στις φορές που επιλέγουμε να προχωρήσουμε μαζί, ακόμα κι όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Είναι στις ατέλειες, στα λάθη, ακόμα και στις επανασυνδέσεις μετά τον καβγά.

Οι αυθεντικές σχέσεις θέλουν χώρο και χρόνο. Ζουν στο φως, αλλά βρίσκουν την ποιότητά τους και στο σκοτάδι, όταν τελειώνει το σκρολάρισμα, και κοιμούνται οι followers, όταν είμαστε απλά εγώ κι εσύ.